Bushido24.pl – Wschodnie sztuki walki » Zawartość treningu Yiquan

Zawartość treningu Yiquan

27 kwietnia, 2010 autor dacheng

Na yiquan składają się przede wszystkim metody takie jak: zhan zhuang, shi li (oraz shi sheng), zou bu, fa li, tui shou i san shou.

Zhan zhuang jest podstawową metodą treningową yiquan. Istnieją dwie odmiany: zhuang zdrowotny i zhuang bojowy. Jest to metoda treningu bez zewnętrznego ruchu. Zhuang zdrowotny podkreśla trening umysłu. Świadomość kieruje ciałem. Umysł jest skupiony, ciało zrelaksowane, oddech jest naturalny. Zhuang bojowy daje podstawę dla treningu walki wręcz. Na bazie podstaw uzyskanych poprzez praktykę zhuangu zdrowotnego, pracuje się tu nad rozwinięciem odczucia „antagonistycznych sił” („antagonistyczne siły” rozumieć można w pewnym stopniu jako wzajemną relację aspektów rozluźnienia i napięcia różnych części ciała, następuje tu wysoki stopień koordynacji pomiędzy umysłem i ciałem, ciałem i zewnętrznym otoczeniem, dzięki temu można w pełni wykorzystać możliwości umysłu i ciała) i „antagonistycznych sił” pomiędzy ciałem a otoczeniem. Nazywane to jest siłą całościową (oznacza to równowagę, harmonię sił i odczuć sił we wszystkich kierunkach). Zhuang, który służy poszukiwaniu tej siły nazywany jest zhuangiem bojowym. Chociaż te dwie formy zhuangu różnią się, to zachodzą między nimi ścisłe związki. Jeśli ćwiczy się tylko dla zdrowia, nie ma konieczności nauki pozycji bojowych. Ale pozycje bojowe też mają ogromny wpływ na wzmocnienie organizmu. Dlatego tych dwóch form ćwiczeń nie należy rozdzielać.

Zhan zhuang jest jądrem yiquan. Poprzez wykorzystanie aktywności mentalnej szuka się tu „siły w braku siły”, „ruchu w bezruchu”. Jest to metoda która służy rozwojowi i przygotowuje do użycia „całościowej siły”. Praktyka dowodzi, że ta forma ćwiczeń pozwala pełniej rozwinąć naturalne możliwości człowieka.

W yiquan uważa się, że rozluźnienie i napięcie to para przeciwieństw, na których opiera się ruch ciała. Takie cechy jak: szybkość, siła, zwinność, koordynacja, zdolność do przyjmowania uderzeń, są ściśle powiązane z zagadnieniem rozluźnienia i napięcia. Można zatem powiedzieć, że cały trening yiquan opiera się na opanowaniu i użyciu rozluźnienia i napięcia. Chodzi tu nie tylko o fizyczne rozluźnienie i napięcie, ale także i przede wszystkim o odczucie rozluźnienia i napięcia. Działanie mięśni odbywa się bowiem pod kierunkiem układu nerwowego. Układ nerwowy zaś podlega wpływowi świadomości. Umysł jest najważniejszy. Dlatego yiquan tak podkreśla znaczenie umysłu (yi).

Zhan zhuang jest podstawową metodą treningową yiquan. Ćwiczy się rozluźnienie i napięcie. Najpierw ćwiczy się przede wszystkim rozluźnienie, a później zmiany pomiędzy napięciem i rozluźnieniem, by osiągnąć harmonię między nimi. Dążymy do tego, by być „rozluźnionym, ale nie luźnym, napiętym, ale nie sztywnym”. W tym stanie krew krąży swobodnie, poprawia się metabolizm, harmonizacji ulega praca wszystkich organów.

Poprzez zhan zhuang osiągamy wysoki stopień koordynacji całego ciała. Wszystkie kończyny i całe ciało stają się „powiązane”, tworząc organiczną całość. „Gdy jakaś część się porusza, nie ma części która się nie porusza”. Gdy osiągniemy odpowiedni etap treningu czujemy zwinność i koordynację całego ciała. Rozwija się w ten sposób „sprężysta siła” całego ciała. „Niech nie będzie części ciała, która nie jest jak sprężyna” (każda część ciała powinna być w stanie użyć siły w sprężysty sposób, by możliwe było zastosowanie tej umiejętność w walce).

Shi li (testowanie siły) jest rozciągnięciem zhan zhuang w przestrzeni. Nie wolno „wymuszać siły”. Ruch wolny jest lepszy niż szybki. W „ruchu szukamy bezruchu”, później „w subtelnym ruchu szukamy szybkości”. Trzeba też zwracać uwagę, czy „gdy jakaś część się porusza, nie ma części która się nie porusza”, czy mamy tę całościową siłę rozwijaną przez zhan zhuang. W ruchu będąc w stanie zachować odczucie siły, harmonię i naturalność, tworzymy warunki do tego, by móc swobodnie w każdej sytuacji wyzwolić siłę.

Fa li to umiejętność efektywnej emisji siły. Zhan zhuang i shi li służą stworzeniu warunków dla emisji siły, by móc użyć jej swobodnie w dowolnej sytuacji. To jest ogromna zaleta yiquan.

Zou bu (kroki) nazywa się też moca bu („trące kroki”). Jest to metoda treningowa, gdzie kroki wykonywane są w taki sposób jak shi li. Wymogi to: „gdy góra porusza się, dół naturalnie za nią podąża, gdy dół porusza się, góra naturalnie go prowadzi”. W ruchu w różnych kierunkach staramy się zachować równowagę i koordynację, by w każdej chwili być w stanie wyzwolić siłę.

Tui shou (pchające ręce) i san shou (swobodne ręce), to praktyczny trening walki.

Tui shou jest konkretyzacją shi li i zou bu. Można powiedzieć, że jest to shi li w parach. Trening tui shou służy głównie temu, by wtedy gdy następuje kontakt z ramionami przeciwnika móc kontrolować go i efektywnie atakować. San shou jest uogólnieniem wszystkich metod treningowych yiquan, jest formą bezpośredniej kontroli umiejętności.

Powyżej opisane zostały główne metody treningowe yiquan.

Tagi: dachengquan, kung fu, wushu, yiquan

Bushido24.pl - Wschodnie Sztuki Walki

Komentarze wy��czone.

Kategorie

Archiwum

Zawartość treningu Yiquan

Patrnerska strona