Bushido24.pl – Wschodnie sztuki walki » Hua Yue Tai Chi

Hua Yue Tai Chi – Liuhebafa

3 kwietnia, 2015 autor dacheng

Hua Yue Tai Chi – Liuhebafa to ciekawa forma rekreacji dla osób zainteresowanych ćwiczeniem dla zdrowia i samorozwoju. Podobnie jak bardziej znane style Tai Chi jest to także sztuka walki, jednak odpowiednia dla osób, które nie są zainteresowane intensywnym treningiem walki wręcz w formie sparingów.. Tutaj koncentrujemy sie na harmonii ruchu oraz koordynacji pomiędzy umysłem, a ciałem.

Według legendy twórcą pierwowzoru Hua Yue Tai Chi – Liuhebafa miał być taoistyczny mędrzec Chen Tuan z góry Hua, znany też jako Chen Xiyi, który żył w IX wieku naszej ery. Potem inny taoista Li Dongfeng miał odkryć w grocie Chen Tuana manuskrypty, wyjaśniające sześć harmonii i osiem metod oraz pięć zasad. To on miał w oparciu o studia nad tymi manuskryptami stworzyć główną formę Liuhebafa, zwaną zhuji (budowanie podstaw) oraz nazwał system mianem HuaYue XiYiMen – szkoła XiYi z góry Hua.

Li Dongfeng miał małe grono uczniów, z których anonimowi pozostali wszyscy poza jednym – Song Yuantongiem.

Nieliczni przedstawiciele kolejnych pokoleń znani są nam z nazwiska i imienia. Wang Dewei miał zasłynąć w kręgach sztuk walki, a także zmienić nazwę systemu na Shuiquan – styl wody (dosłownie pięść wody). Yang Jingqun miał natomiast praktykować liuhebafa jako formę ćwiczeń dla zdrowia. Być może on stworzył 12 form zwierząt. System przekazany przez Chen Guangdi miał być już bardzo bliski obecnie uprawianemu liuhebafa.

Wu Yihui (1887-1958) rozpoczął naukę Liuhebafa u mistrza Yan Guoxing około roku 1900. Następnie Yan Guoxing przedstawił go wspomnianemu Chen Guangdi i Wu uczył się równocześnie u obydwu. Potem Wu uczył się także stylu Lu Hong bashi – osiem form Lu Honga od mistrza Song Qingwen. Wreszcie miał okazję spotkać jeszcze jednego przedstawiciela Liuhebafa – mistrza Chen Helu. W miarę praktyki Wu coraz bardziej rozumiał, że poza aspektem walki liuhebafa jest także formą ćwiczeń korzystną dla zdrowia i ducha.

Wu Yihui ukończył akademię wojskową i został oficerem. Po okresie służby w armii pracował jako nauczyciel, w tym wychowania fizycznego. Dyrektor jednej ze szkół w której Wu pracował odkrył, że uprawia on sztukę walki i zaproponował mu jej nauczanie. W 1928 roku podczas turnieju sztuki walki w Hangzhou doszło do spotkania Wu Yihui’a ze słynnym mistrzem, twórcą systemu Yiquan – Wang Xiangzhai’em. W opinii Wang Xiangzhai’a Wu Yihui był jednym z najwybitniejszych mistrzów, jakich w życiu spotkał. Niektórzy z najlepszych uczniów Wang Xiangzhai’a (Zhao Daoxin, Zhang Changxin, Han Xingqiao, Gao Zhendong), pobierali potem przez pewien czas nauki liuhebafa u Wu Yihui’a. Tak doszło do wzajemnych wpływów między tymi systemami, zapożyczania elementów oraz do ćwiczenia ich łącznie. Wu wkrótce zyskał wielkie uznanie i został zatrudniony w Centralnym Instytucie Guoshu (tak nazywano wówczas chińskie sztuki walki, określane dziś jako Wushu lub Kung Fu) w Nankinie.

Dzisiaj najważniejsze ośrodki tej sztuki to Hong Kong oraz Szanghaj. System staje się coraz bardziej popularny w innych częściach Chin oraz w różnych krajach świata. Pełna nazwa systemu to HuaYue XiYi Xinyi LiuHeBaFaQuan – w skrócie Liuhebafa (w dialekcie kantońskim: Lok Hup Pat Fa). Stosuje się też nazwy Hua Yue Tai Chi (Tai Chi z góry Hua) oraz Shuiquan (styl wody). Często stosowany jest skrót LHBF.

Główną formą systemu Liuhebafa jest Zhu Ji – budowanie podstaw. Składa się ona z 66 sekwencji wykonywanych powoli, jak płynąca woda. Ruchy początkującego są jednostajne, podczas gdy zaawansowanego adepta stają się bardziej zmienne, pulsujące, jak fale morza.

12 zwierząt, to krótkie sekwencje reprezentujące charakter smoka, feniksa, tygrysa, żurawia, lamparta, małpy, niedźwiedzia, gęsi, węża, jastrzębia, ptaka rok, jednorożca kylin.

Najbardziej zaawansowani ćwiczą też formy: Walka Tygrysa i Smoka, Płynący Smok, Pięść Smoka.

Formy z bronią obejmują: kij, miecz, szablę.

Ćwiczenia wewnętrzne – medytacyjne częściowo pokrywają się z metodami stosowanymi w Yiquan, co jest efektem wymiany metod treningowych i koncepcji jaka miała miejsce pomiędzy Liuheba i Yiquan w latach 20. i 30. XX wieku.

Stosuje się też ćwiczenia z partnerem: Tui Shou – „przepychanie rąk”.

Osiem Form Lu Honga nie należy wprawdzie do oryginalnego systemu Hua Yue Tai Chi – Liu He Ba Fa (mistrz Wu Yihui poznał je z innego źródła) ale są one chętnie ćwiczone przez młodszych adeptów Liuhebafa, ze względu na ich dynamiczny charakter.

Formy i ćwiczenia są narzędziem poznania i zrozumienia koncepcji. Na najwyższym poziomie zaawansowania koncepcje te można przejawiać w ruchach i działaniu niezależnie od ściśle określonej formy. Koncepcje przewodnie Liuhebafa określa się jako 6 harmonii i osiem metod.

Sześć harmonii:

harmonia ciała i serca (głębokich pokładów umysłu),
harmonia serca i myśli (idei, świadomych intencji),
harmonia myśli i qi („energii”),
harmonia qi i ducha (inteligencji),
harmonia ducha i ruchu,
harmonia ruchu i pustki (działanie spontaniczne, z czystym umysłem).

Osiem metod:

qi (czucie ruchu, siły, energii),
gu (kości – wewnętrzna struktura),
xing (kształt),
sui (podążać, dostosowywać się),
ti (unosić),
huan (wracać),
le (zachowywać),
fu (ukrywać).

http://www.liuhebafa.pl

Tagi: hua yue, liuhebafa, tai chi

Bushido24.pl - Wschodnie Sztuki Walki

Komentarze wy��czone.

Kategorie

Archiwum

Hua Yue Tai Chi – Liuhebafa

Patrnerska strona